……Van Joke Frima ken ik een aantal voorgronden van landschappen, die laten we zeggen een meter of vijf diep zijn. Ze houd van de wereld die je met de handen kunt aanraken. Hier heeft ze het toneel nog wat intiemer gemaakt. De stillevens zijn vlak bij ons, de tafels evenwijdig aan het tafereel gedraaid:
De Appelhofhouding roept met zijn perfecte symmetrie inderdaad een koninklijke familie met dienaren op. Merk op dat het blauw van de achtergrond geen afsluitende muur is, maar eerder een neutraal fond, zoals de goudgrond van een ikoon. Dat draagt bij tot het rituele karakter. Maar wel realistische plastische behandeling en consequente belichting: een overtuigend renaissance-schilderij.
In vergelijking 
is Cascade door zijn asymmetrische schikkingen de concentratie
van het licht in het midden meer barok te noemen.De zeventiende eeuw heeft
hier peet gestaan. Maar kijk even van vlakbij: wel fijne penselen, maar geen dunvloeiende oudmeesterlijke verf. Integendeel, op kleinschalige manier toch
een pasteuze suggestie van lichamelijke plastiek. Honderd procent Frima
Uitgave van Museum voor figuratieve kunst De Buitenplaats te Eelde
Text content